Jedno dziecko, macie tylko jedno dziecko i co już więcej nie chcecie mieć?! Przecież NA PEWNO wyrośnie na przemądrzałego, myślącego tylko o sobie i zadufanego człowieka…. O kurczę, macie trójkę dzieci?! Przecież to patologia, pobieracie 500+, jak wiążecie koniec z końcem?! O matko jedyna, jak w ogóle można tak oceniać dzieci/rodziców. Przez pryzmat tego w jakiej rodzinie się wychowują. Przecież to czy dziecko jest jedynakiem czy wychowuje się razem z dwójką rodzeństwa to żaden wyznacznik jego cech charakteru.Jeśli dziecko jest takie, siakie i owakie to wina rodziców, bo to oni powinni je wychować od maleńkości. Pokazać co jest dobre, a co nie! To, kim jest człowiek, nie zależy od tego ile ma rodzeństwa. To może na niego wpłynąć, ale nie jest to najważniejsze.
Strasznie denerwuje mnie jeśli ktoś wystawia opinię osobie, której w ogóle nie zna. Natomiast jeszcze bardziej denerwują mnie stereotypy! Uogólnianie osób do przyjętego już schematu ,np. blondynki są głupie. Najczęściej robią to osoby, które nie mają bezpośredniej znajomości danej grupy. „Przykleją” Ci łatkę, a Ty już się nie możesz jej pozbyć. Bowiem stereotypy są trudne do zmiany, stałe i sztywne.
| sukienka – Bonprix.pl | szpilki – DeeZee.pl | torebka – Fabiola |
Jedynak = egoista.
Halo, halo egoistą może być każdy…. Znam bardzo wielu jedynaków, którzy za drugą osobę i dla drugiej osoby zrobili by naprawkę wiele. Natomiast znam też osoby, które wychowywały się z rodzeństwem. Kiedyś musieli się wszystkim dzielić, to teraz, w dorosłym życiu im się należy wszystko, a drugiej osobie NIC. Czasami egoista mylony jest z osobą asertywną. Uważam, że bycie asertywnym to bardzo przydatna cecha charakteru. Sama chciałabym taka być, a niestety (mimo, że jestem jedynaczką) często ulegam innym osobą. Oczywiście znacznie rzadziej niż kilka lat temu, ale jeszcze się to zdarza. W życiu niekiedy trzeba być egoistą, należy wyczuć sytuację i każdą ocenić indywidualnie…..
Jedynak – „masz wszystko podane na tacy”
Idealnym przykładem, a raczej zaprzeczeniem kolejnego stereotypu jestem ja! Gdy tylko ukończyłam liceum zaczęłam pracę, dorywczą, często ciężką i za małe pieniądze. O moich 7 pierwszych pracach możecie przeczytać tutaj – KLIK. Nigdy nie było tak, że rodzicie mi wszystko kupowali od tak! Fakt na urodziny, imieniny czy święta otrzymywałam prezenty, gdy byłam trochę starsza dostawałam pieniądze. Pamiętam do dziś dzień, w którym kupiłam sobie za własne pieniądze aparat, który służy mi do dnia dzisiejszego. Mam go już dobre 8 lat. Pracując na studiach mogłam sobie pozwolić na zakup nowego laptopa, a wyjeżdżając do pracy za granicę mogłam ufundować sobie samochód. Sama ciężko pracuję i nie wymagam od rodziców, żeby mnie utrzymywali. Pomagają mi tylko opłacając mieszkanie w Poznaniu, a na swoje przyjemności muszę sama zapracować…. Rodzice krzywdzą swoje dzieci ofiarując im WSZYSTKO czego młoda dusza zapragnie. Dorosłe już dzieci przez to, że mieli w przeszłości darczyńców nie mogą poradzić sobie w dorosłym życiu. Nie pracują, bo uważają, że pieniądze spadną im z nieba, a przecież kiedyś skończy się wsparcie materialne od rodziców….
Jedynak – nie potrafi szanować tego co otrzyma…
Kolejny stereotyp, wyciągnięty nie wiem skąd. Przecież to czy ktoś ma poszanowanie do różnych przedmiotów, czy nie zależy od tego jak został wychowany przez rodziców, w jakim otoczeniu się wychowywał. Zależy to od tego jakie wartości wpoją mu rodzicie, bo przecież czym skorupka za młodu…. Moje lalki barbie w dniu sprzedaży (do dziś żałuję) wyglądały jak nowe, a miały kilka dobrych lat!
Jako jedynak skazany jesteś na to, że ludzie będą „przyklejać” Ci łatki. Jedynak jest zawsze zamknięty w sobie, może robić co chce, jest rozkapryszony i nie umie się dogadać z innymi osobami. Zgadzacie się z tym?! Ja NIE! HAHA, dajcie znać czy znacie jeszcze jakieś stereotypy o jedynakach? Macie rodzeństwo?!
Całuję,
Malwa
Jeśli ktoś mówi o jedynakach odnosząc się do stereotypów… to nie mam z nim o czym rozmawiać… Większość rzeczy które zostały powiedziane na świecie o jedynakach to są bzdury. Pozdrawiam ciepło 🙂 piękne zdjęcia
Przepiękna stylizacja, wyglądasz tak barwnie, tak pozytywnie, że aż trudno oderwać wzrok od fotografii! 🙂
Wykorzystanie lizaka jako rekwizytu wzbogaca i nadaje inspiracji zdjęciom.
Odnosząc się do treści… trafiłam idealnie, gdyż jestem jedynaczką. Nigdy nie postrzegałam tego jako „daru od losu” tzn. „mam wszystko tylko dla siebie, rodzice poświęcają mi maksimum swojego czasu”
Czuję, że wszystko jest wyśrodkowane, co pozwala mi na swobodę, podejmowanie racjonalnych decyzji w oparciu o najważniejsze wartości. Szacunek do ludzi i pieniądza jest najważniejszy.
Pozdrawiam serdecznie!