Dawno mnie tutaj nie było, u mnie zazwyczaj dni mijają w ciągłym biegu. Aczkolwiek nie mam z czego się tutaj tłumaczyć, bo dla chcącego nic trudnego, PRAWDA? Gdybym chciała pisać wpisy na blogu regularnie, to znalazłabym te 2-3 godzinki w tygodniu na zrealizowanie nowej treści…. Lubiłam, to kiedyś bardzo, więc postaram się do tego wrócić!
Nawiązując do tytułu wpisu ” Kim Ty jesteś, żeby mówić mi jak mam żyć? We wrześniu skończyłam 24 lata i nie dopuszczam do siebie ludzi, którzy chcieliby wskazywać mi drogi „mojego” postępowania. Nie mam kontaktu z ludźmi, którzy chcieli sterować moim życiem, czy chcieli wybierać mi (za mnie) życiowe ścieżki. Wyjątkiem jest moja mama, która często mi mówi jak mam postępować. Mamy zawsze wysłucham (prawie zawsze 
), ale często mamy zupełnie odmienne poglądy/zdania na dany temat. Zatem o swoim życiu decyduję JA sama. Nie mama, tata, babcia, chłopak, czy święty Ezechiel. Biorę pełną odpowiedzialność, za swoje czyny. Pamiętajcie, że każdy jest kowalem własnego losu. Zatem jeśli ja popełnię złą decyzję, to będzie to tylko i wyłącznie moja wina. Aczkolwiek jestem optymistką i zawsze mam pozytywne podejście do: pracy, zmiany miejsca otoczenia, nowych ludzi, którym zawsze na starcie daję 100% zaufania. Albo to wykorzystają i będziemy najlepszymi znajomymi, albo stracą w moich oczach.
Kiedyś, dawno temu – byłam w pewnej relacji, dość długiej, jak na mój młody wiek. Niestety dałam się ustawić całkowicie, z miłości człowiek, jest wstanie wiele zrobić. Ustawił sobie mnie chłop, po zakończeniu tego jakże toksycznego związku powiedziałam sobie, że nigdy więcej nie dam się nikomu zmanipulować w tak perfidny sposób.
Wiele miałam takich sytuacji w życiu. Całkiem niedawno usłyszałam sporo mało przyjemnych słów na temat pracy nad morzem (jako ratownik wodny na plaży). Wysłuchałam opinii (że niebezpiecznie, że fale, że nie wiadomo z kim będę pracować, że duża odpowiedzialność). Wszystko się zgadza! Aczkolwiek postąpiłam PO SWOJEMU i pojechałam do pracy, na sezon letni do Jarosławca! NIE ŻAŁUJĘ. Czułam się bardzo pewnie w pracy. Mieliśmy dużo akcji pozorowanych. Oprócz ratowników wodnych byli też ratowniczy medyczni, którzy nam pomagali, na plaży mieliśmy sprzęt ratowniczy (quady, łodzie, deski). Pracowaliśmy w zespołach przynajmniej 3-osobowych. Czułam się sto razy pewniej niż nad jeziorem, gdzie sprzęt był lichy, ludzi miliony (bo woda ciepła i bez fal – nie to co w morzu), a członków załogi ratowniczej mało.
Dlatego nie pozwolę sobie, żeby ktoś mi dyktował „jak mam żyć” – mam jedno życie i chce je przeżyć po swojemu, najlepiej jak potrafię i tak jak JA CHCĘ!
fot. Iza – KLIK 
| stylizacja (sandałki, sukienka) – Bonprix.pl | kolczyki, opaska – Shein.com |
Podobna sukienka do mojej: KLIK
W swojej szafie mam wiele sprawdzonych ciuchów. Marynarka, spodnie z materiału, sukienka, gładki top pod marynarkę, elegancka bluzka do spodni, kardigan pasujacy do bluzek i sukienki oraz buty na obcasie. Fasony i detale zależa od tego, jaka masz sylwetkę – zamiast kupować rzeczy klasyczne sugeruję najpierw zrozumieć linie swojego ciała. Inny krój żakietu (długość, struktura, dopasowanie, wycięcie dekoltu, kształt klap itp) będzie dobry dla kanciastych ramion, a inny dla kragłych szerokich bioder. Co do kolorów, to powinny to być przede wszystkim takie, które spowoduja, że to ty będziesz w centrum uwagi – kolory zbyt intensywne dla twojej naturalnej pigmentacji będa zawsze wchodzić do pokoju przed toba, a wiele ciemnych neutrali może wygladać smutno, ciężko i postarzajaco.
Fajnie wyszła Ci ta sesyjka 😉 To podrzucane jabłko dodaje mnóstwo dynamiczności!
Dzis bylabym madrzejsza. Mniej potulna. Tamtego dialogu by nie bylo. Pierwsza obraze skwitowalabym krotkim a kim ty jestes, zeby mowic mi, ze nie dam rady? . A potem pogonilabym z domu. Bo choc owszem, wreszcie to zrobilam, czuje, ze o kilka lat za pozno. Nie ma sie co meczyc z nieodpowiednim czlowiekiem. L epiej byc sama niz z kims zlym .